Wat een waardeloze vakantie! Niet met haar vrienden naar Salou, maar in haar eentje naar een oom in een klein plaatsje in Amerika. Muffindale. Een gat met twee straten, een kerk, een ‘diner’, twee begrafenisondernemers en een stoomtrein die iedere dag een lading toeristen aflevert. Anna baalt ervan.

Hoe kon zij op dat moment vermoeden dat juist zij, het buitenbeentje van de klas, zich hier thuis zou gaan voelen? Dat zij hier de meest uiteenlopende mensen zou ontmoeten, het dak van het gemeenschapshuis zou helpen repareren, zou horen over Ierse begrafenisrituelen. Dat zij, gehuld in de meest excentrieke jurken, mensen antiek zou verkopen. Hoe kon zij weten dat zij in Muffindale bevriend zou raken met de bakker, de dominee, de serveerster, een Italiaanse kok en een oud joods echtpaar, terwijl zij in Nederland niet eens de naam kende van de baas van de kroeg om de hoek waar ze vaak kwam.

Hoe kon zij weten dat zij in dit gat het leven zou leren kennen… en ook een beetje zichzelf.